Presentation: 
Υδρα: Ηρωική μποέμισσα (10/11/2016) |
|
 Πώς ένα μικρό νησί μπορεί να συνδυάσει το αδούλωτο πνεύμα με την ηδυπαθή ραστώνη των καλλιτεχνών, τον άνυδρο βράχο με τον πλούτο των καπεταναίων, τη διαρκή αναζήτηση με τον στωικό μοναχισμό; Η Υδρα τα έχει καταφέρει και με το παραπάνω. Ο,τι έχει απομείνει από το υπέροχο παλιό αρχοντικό του Μανίκη στα Καμίνια Η αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού υψώνει θεαματικά τη μακρόστενη ραχοκοκκαλιά της, ξεγελώντας το βλέμμα του ταξιδιώτη από την πρώτη στιγμή. Είτε έρχεσαι από τον Πειραιά είτε από την Αργολίδα, ο όγκος της μοιάζει τεράστιος, κάτι που οφείλεται στο όρος Ερος,την ψηλότερη της κορυφή, που σε ένα πλάτος μόλις 3 χιλιομέτρων υψώνεται απότομα στα 592 μέτρα.
Ο Ερος κρατάει από το χέρι τον Πύργο, το Ομπόρι, τις Μάλιες, τη Γερακίνα και τις άλλες κορυφές που αρνούνται να βυθίσουν τα κακοτράχαλα βράχια τους, όπως οι κάτοικοι του νησιού, πεισματάρηδες και αδέσμευτοι αρνούνταν από πάντα να κατεβάσουν το κεφάλι τους. Τα μουλάρια των αχθοφόρων είναι το σήμα κατατεθέν του νησιού εδώ και δεκαετίες Δρύοπες, Μυκηναίοι, Κάρες, Σάμιοι και Αθηναίοι την κατοίκησαν, αλλά ήταν οι ορθόδοξοι Αρβανίτες φυγάδες από την Πελοπόννησο αρχικά και στη συνέχεια οι πρόσφυγες από άλλες πολιτείες, ακόμα και από τη μακρινή Γένοβα, που δημιούργησαν μια πολυπολιτισμική κοινότητα που μέσα σε λίγα χρόνια φάνηκε ικανή για τα πάντα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα το νησί εξελίσσεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη της Μεσογείου, με έναν εμπορικό στόλο που έφτανε τα 200 πλοία, και γρήγορα οι παλαιοί καπετάνιοι γινήκαν καπεταναραίοι για τις ανάγκες της Επανάστασης. Η Υδρα γέννησε τον Μιαούλη, τον Τομπάζη, τον Σαχίνη και τους Κουντουριώτες, και ακόμα και σήμερα οι σημαίες της επαναστατημένης νήσου κυματίζουν περήφανα γύρω από τη μικρή προκυμαία. Ερωτας με την πρώτη ματιά Δεν είναι τυχαίο που πριν ακόμα αντικρίσεις τη ναυτική πολιτεία νιώθεις ότι πλησιάζεις σε έναν τόπο όπου τα κανόνια της Ιστορίας μοιάζουν να ακούγονται στο βάθος. Μέχρι που αντικρίζεις αυτό το στολίδι που φτιάξανε οι άνθρωποι κάποτε Τρίπατα αρχοντικά στοιβαγμένα αμφιθεατρικά γύρω από τον όρμο που φιλοξενεί το μικρό, ένδοξο λιμάνι. Κατεβαίνεις στην προκυμαία και γρήγορα το δέος δίνει τη θέση του σε μια γλυκιά αίσθηση ηρεμίας. Τίποτα δεν ακούγεται και η απόλυτη ησυχία επικρατεί. Και μπορεί να σκέφτεσαι ότι η απόκοσμη γαλήνη οφείλεται μάλλον στην απουσία των αυτοκινήτων, αλλά ξέρεις ότι μπορεί να είναι και κάτι άλλο πιο μεταφυσικό. Μόλις σουρουπώσει τα ήρεμα σοκάκια της Υδρας ζωντανεύουν Η Υδρα έχει μια αύρα ερωτική και δημιουργική. Δεν είναι τυχαίο που το νησί γέννησε έναν Χατζηκυριάκο-Γκίκα, έναν Σαχτούρη, έναν Τέτση και που μαγνήτισε στα ανήσυχα χρόνια του ‘60 μια μικρή κοινότητα ξένων συγγραφέων και καλλιτεχνών, όπως ο Λέοναρντ Κόεν και ο Αλεν Γκίνσμπεργκ. Δεν είναι δύσκολο να την ερωτευθείς από την πρώτη στιγμή και να την αγαπήσεις βαθιά μόλις την περπατήσεις. Και θα περπατήσεις πολύ στην Υδρα.
Καλό είναι να ξεκινήσει κανείς ήρεμα με μια βόλτα στο λιμάνι και στα όμορφα στενά της πόλης. Οι αγωγιάτες που περιμένουν τους ταξιδιώτες με τα στολισμένα μουλαράκια τους είναι η πρώτη χαρακτηριστική εικόνα της προκυμαίας, και μέχρι εδώ φτάνουν οι περισσότεροι καθημερινοί επισκέπτες του νησιού. Μια γωνιά της Κιάφας, της παλαιότερης συνοικίας του οικισμού με τη φρουριακή αρχιτεκτονική
 Στο κλείσιμο του όρμου υψώνονται οι παλαιοί προμαχώνες της πόλης με τα κανόνια που προστάτευαν το νησί και λίγο μετά το κτίριο που στεγάζει το Ιστορικό Αρχείο-Mουσείο της Υδρας βρίσκεται το άγαλμα του Ανδρέα Μιαούλη.
Τα αρχοντικά των ηρώων Πίσω στην προκυμαία δεσπόζει το ψηλό καμπαναριό με το μεγάλο ρολόι του Καθεδρικού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου στα παλιά κελιά του φιλοξενείται το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου στην Κιάφα είναι μία από τις παλαιότερες εκκλησίες του νησιού Η άγρια ενδοχώρα προσέλκυε τους μοναχούς από πάντα, και η Υδρα σήμερα φιλοξενεί 6 μοναστήρια και περίπου 300 εκκλησίες και ξωκλήσια. Αρχίστε την περιήγηση μέσα στα υπέροχα στενά της πόλης. Στο διάβα σας θα δείτε το Αρχοντικό του Τομπάζη, το Αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, τα παλιά πηγάδια, και ανηφορίζοντας θα μπείτε στην παλιά πόλη, την Κιάφα, το πρώτο οικιστικό κέντρο του νησιού με τη φρουριακή δομή. Πάρτε μια ανάσα γιατί το πραγματικό περπάτημα τώρα ξεκινά. Μονοπάτια στα κατσάβραχα Η Υδρα είναι φτιαγμένη για τους περιπατητές, και από την πόλη ξεκινάνε διαδρομές που σας γνωρίζουν την πιο άγρια ομορφιά του νησιού. Η πιο μικρή από αυτές οδηγεί μέσα από ένα πευκοδάσος στα δίδυμα Μοναστήρια της Αγίας Ευπραξίας και του Προφήτη Ηλία. Από το λιμάνι και με δυτική κατεύθυνση ο δρόμος περνάει από το Περίπτερο, τις μικρές παραλίες Σπηλιές και Αυλάκι, τον οικισμό Καμίνι και τον όμορφο Βλυχό με το πέτρινο γεφύρι. Αν το... λένε τα πόδια σας, αξίζει να συνεχίσετε στην παραλιακή διαδρομή που στο σημείο του Παλαμίδα, όπου βρίσκεται το καρνάγιο του νησιού στρίβει, ηπειρωτικά και φτάνει σε ένα μικρό οροπέδιο όπου βρίσκεται ο μοναδικός ηπειρωτικός οικισμός του νησιού, αυτός της Επισκοπής. Από εδώ μπορείτε να φτάσετε μέχρι την παραλία Μπίστι στα δυτικά ή στην απομονωμένη δίδυμη μικρή παραλία της Νησίζας στα νότια. Ημερήσιοι ταξιδιώτες, ερωτευμένα ζευγάρια και αχθοφόροι. Μια τυπική εικόνα της προκυμαίας του λιμανιού της Υδρας
 Στα ανατολικά της πόλης θα φτάσετε στο Μανδράκι, το παλιό λιμάνι που στις δύο άκρες του βρίσκονται τα ερείπια των κάστρων που προστάτευαν τον πολεμικό στόλο της Υδρας. Η ανατολική Υδρα είναι πολύ πιο βραχώδης και απότομη από τη δυτική και το περπάτημα απαιτεί μεγαλύτερη εξοικείωση και υπομονή.
Προτιμήστε να νοικιάσετε ένα θαλάσσιο ταξί για να σας μεταφέρει στον όρμο της Λέδεζας με τα εντυπωσιακά κάθετα βράχια. Από εκεί ένα πλακόστρωτο σας ανεβάζει στη Μονή της Ζούρβας απ' όπου ξεκινάει ίσως το πιο εντυπωσιακό μονοπάτι του νησιού που φτάνει μέχρι τον πετρόκτιστο φάρο της Ζούρβας και που περνάει δίπλα από το εκκλησάκι του Αγίου Ιωαννίκιου που κρέμεται στον γκρεμό. Και μόλις τελειώσετε την περιήγησή σας, θα συνεχίσετε να αναρωτιέστε ποιο πρόσωπό της Υδρας ερωτευθήκατε: την κοσμοπολίτικη αρχόντισσα ή την ατίθαση επαναστάτρια; Κείμενο: Δαυίδ Κουτσογιαννόπουλος
|
|
