 Η ναυτική ακμή της Yδρας συμπίπτει με τις τελευταίες δεκαετίες της τουρκοκρατίας και στηρίχτηκε στην εύνοια του τουρκικού στόλου, που ναυτολογούσε έμπειρους ναύτες από το νησί, και στην κατάσταση που διαμόρφωσαν η συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή (1774) και η συγκυρία των Ναπολεόντειων Πολέμων, η οποία κρατούσε αποκλεισμένα τα λιμάνια της δυτικής Μεσογείου. Σπάζοντας τον αποκλεισμό, ο υδραίικος στόλος -που αριθμούσε 120 μεγάλα φορτηγά το 1823- μετέφερε σιτάρι, λάδι, βαμβάκι, σαπούνι και σταφίδες.
Για να ανταποκριθούν στις συνθήκες της εποχής, οι Υδραίοι χρησιμοποιούσαν διαφορετικές σημαίες και υπηκοότητες και έμαθαν να αντιμετωπίζουν τους πειρατές. Ετσι αναδύθηκαν οι ναυτικοί που στήριξαν τη θαλάσσια εποποιία του 1821: εμποροπλοίαρχοι σαν τον Μιαούλη, τον Τομπάζη, τον Τσαμαδό, τον Κριεζή και τον Σαχτούρη, αλλά και απλοί ναύτες αλλά φημισμένοι μπουρλοτιέρηδες σαν τον Κανάρη, τον Παπανικολή, τον Πιπίνο και τον Νικόδημο. Το άγαλμα του Μιαούλη στην αριστερή πλευρά του λιμανιού, που προστατεύεται από κανόνια, και η οικία του Λ. Κουντουριώτη με τη χαρακτηριστική απόχρωση (σήμερα παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου), καθώς και τα επιβλητικά αρχοντικά με τις γκρι, μπλε και άσπρες αποχρώσεις (Τσαμαδού, Τομπάζη, Γ. Κουντουριώτη κ.ά.), «διηγούνται» ακόμη και σήμερα τη ναυτική ακμή του «βράχου της ελευθερίας».
Εσωτερικό αρχοντικού με εντυπωσιακό διάκοσμο. (Φωτογραφία: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΜΠΙΤΗ)
5 λόγοι για να πάτε:
1. Η αρχιτεκτονική και η ιστορία της. Η αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού απλώνεται αμφιθεατρικά γύρω από το λιμάνι της. Τα σπίτια της, κύβοι με κεραμοσκεπές, τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο όπως στους πίνακες του Υδραίου ζωγράφου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, στέκουν αγέρωχα πάνω στο βράχο και διηγούνται τη ναυτική ιστορία της. Ανάμεσά τους αυτό του Λάζαρου Τσαμαδού και της Μαρίας Σαχίνη στα δεξιά του λιμανιού -όπως κοιτάμε τη θάλασσα-, που στεγάζει τη Σχολή Εμποροπλοιάρχων. Λειτουργεί από το 1739, καθώς η Υδρα είχε εφοπλιστές, οι οποίοι ήθελαν να δημιουργήσουν μια μορφή ιδιωτικής εκπαίδευσης για τα πληρώματά τους, τους πλοιάρχους κ.λπ. Μάλιστα, πρόκειται για την πρώτη Ναυτική Σχολή σε όλο τον κόσμο. Στην ίδια πλευρά, το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Υδρας με πλούσια μόνιμη συλλογή.
2. Η αγάπη της για τις τέχνες. Τα καλοκαίρια στην Υδρα αποκτούν όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους φιλότεχνους. Υπήρξε πόλος έλξης καλλιτεχνών και πλέον άνθρωποι από διαφορετικά ρεύματα τέχνης έρχονται στο νησί, προσδίδοντάς του σύγχρονη εικαστική ταυτότητα. Προχωρήστε μέχρι τα Σφαγεία, όπου φέτος το ίδρυμα ΔΕΣΤΕ παρουσιάζει το «Putiferio», δουλειά του Ιταλού multimedia artist Roberto Cuoghi. To καθιερωμένο Old School Project του Δημήτρη Αντωνίτση θα φιλοξενεί την ομαδική έκθεση «Μπιμπελό». Μην παραλείψετε μια επίσκεψη στην γκαλερί Hydra Workshop.
3. Η ζωή στο νησί, που θυμίζει σινεμά. Η Υδρα έχει αφήσει πίσω της τα ατελείωτα πάρτι της δεκαετίας του ’60 που την έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο, διατηρεί όμως πάντα την κοσμοπολίτικη αύρα της. Με ήπια νυχτερινή ζωή και ενδιαφέροντα πριβέ πάρτι σε σπίτια και θαλαμηγούς, παραμένει αμετανόητα ρομαντική και δεμένη με την ιστορία της. Μπορείτε να κάνετε μια βόλτα με μουλαράκι και να νιώσετε σαν ξένος τουρίστας σε ελληνική ασπρόμαυρη ταινία.
4. Οι περιπατητικές διαδρομές της. Την Υδρα θα τη γνωρίσετε μόνο περπατώντας, ακολουθώντας τα καλντερίμια της ή τα μονοπάτια εκτός οικισμού, ψηλά μέχρι τον Προφήτη Ηλία. Τελευταία γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξής τους, συνυφασμένης με τον αγώνα Hydra’s Trail (www.hydrastrail.gr). Κάντε μια πρώτη βουτιά στη Σπηλιά και στην Υδρονέτα, επιβιβαστείτε σε ένα καραβάκι και φτάστε μέχρι το Μπίστι και τον Αγιο Νικόλαο για ένα καλό μακροβούτι.
5. Οι εκδηλώσεις της. Γιορτάζει τα Μιαούλεια (23-26 Ιουνίου) με αναπαραστάσεις και πυροτεχνήματα, αργότερα τον Αύγουστο τα Κουντουριώτεια και τον Οκτώβριο έχει τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες της.
http://www.kathimerini.gr/863704/article/ta3idia/sthn-ellada/ydra-ploio-sth-8alassa
|
